Pagina's

zondag 10 april 2016

Een olifant als tussendoortje

Het overkwam me al meer dan eens : de oorspronkelijke plannen opzijschuiven om totaal aan iets nieuws te beginnen.  Deze keer ging het om een verjaardagscadeautje.  Ik wist al wat ik ging maken, maar toen ik in een Zuid-Afrikaans boek met quiltpatronen bladerde, viel mijn oog op een mooi olifantenpatroon.  De max, want de lady in kwestie is verzot op olifanten ! Enig probleem was dat plan B wat meer werk vroeg dan plan A en het olifantenquiltje niet tijdig bij de bestemmeling zou geraken.  Maar aangezien ze al heel wat cadeautjes op voorhand had gekregen, compenseerde dat dan weer.  Wat is er leuker dan achteraf nog eens een pakje te mogen opendoen ?
Hier is ie dan !


Bij het kiezen van de stofjes, slaat de twijfel nogal geregeld toe. Ook hier was het weer wikken en wegen.  Ik ging voor een aantal blinkende stofjes die ik van her en der heb en die vooral veel rafeldraadjes met zich meebrachten ;-)  Kleine vierkantjes werden geknipt en bijeen gepuzzeld.





Ook de achterkant is een blingblingstofje.  Panter is er verzot op en zoals altijd hield ze de vorderende werken nauwlettend in de gaten.


De bies werd dit keer volledig (jawel Kriske) met de hand toegenaaid.   Bovenaan is er nog een tunneltje waar je een stok of latje kan doorsteken.


Dumbo mag eens in de haag poseren. Hij matcht er wel goed bij.

Gelukkig zijn er ook goedkeurende blikken van Pruts, die het langs alle kanten inspecteert.

Het boek in kwestie, een Misterialane-bankjesweekend-in-Dardennencadeautje, is niet alleen een leuke inspiratiebron, het is ook nog eens plezant om dit allemaal in het Zuid-Afrikaans te lezen.  
Merci he Ingrid, ik denk dat er nog wel projectjes gaan volgen.






zondag 3 april 2016

Beestjesquilt en andere Finish-A-Long-projectjes

Heel ambitieus was ik in januari, toen ik mij in een enthousiaste bui inschreef voor een bij toeval ontdekte Finish-A Long.  Ik koos 7 projecten om tegen eind maart af te werken.  Ik stelde ze hier al even voor.

Hum, een beetje veel zou later blijken.  Maar kijk, ik had een excuus voor mijn vertraging.  Je leest er  in dit bericht alles over.

Toch gaf ik niet op en na enkele weken inactiviteit nam ik de draad (draden) weer op.
Mijn beestjesquilt wou ik absoluut af hebben.  Het werd zowaar een race tegen de klok, maar uiteindelijk lukte het !


De bies raakte deze week net op tijd met de hand vastgenaaid.  Ik was dan ook superblij als die laatste steekjes achter de rug waren.
Het verwondert je waarschijnlijk niet dat er ook weer enkele andere hinderpalen te overwinnen waren :



Af en toe zorgde de quilt voor spanningen ten huize Mandarien.

De nog onafgewerkte quilt was mee op het Misterialane-bankskesweekend.  Hier kon je hem al bewonderen, samen met de kussentjes die ik voor elk van de vriendinnen maakte.  Helemaal in hetzelfde thema.  Dit projectje stond niet bij de Finish-A-Long lijst want dat moest immers een verrassing blijven. Je ziet dat de bies op dat moment nog niet helemaal afgewerkt was.


Enkele vredelievende knuffelvriendjes mochten het picknickdeken en de kussentjes al eens uittesten voor ik er mee naar de Ardennen trok.


In de achterkant verstopte ik nog enkele poezels.

Natuurlijk mag Panter nog eens helpen showen in de tuin.

Vervolgens raakte ook mijn kerstboomquilt tijdig af.   Ruim op tijd zelfs : in december hoef ik alvast niet te stressen en da's nu al een hele geruststelling.
Hier haalde ik de mosterd.

Enige bezitsdrang is Panter duidelijk niet vreemd.

Holala, wat ruist er door het struikgewas ?

Ik denk dat Fluwelen Floris zonet een vriendje heeft ontdekt. Vlug kennismaken met geinige Giraf.

Iemand heeft hen duidelijk in het oog ;-)

Zo te zien is het dik aan tussen die 2.

Toch niet jaloers he, Pruts ?


Voor Poezemie zijn er nog kleertjes voorzien en dan mag ie bij de 'echte Floris' gaan wonen.  Girafje uit 'Knutselbos op wereldreis' zal binnenkort gepakt en gezakt met nog wat ander babyleuks naar zijn bestemmeling vertrekken.

Ziezo, een 6 op 7, toch niet slecht, al bij al !

woensdag 30 maart 2016

Bankskesgeluk

Wanneer het juist was, weet ik niet meer precies, maar een tijdje geleden begonnen enkele Misterialanedames wild te fantaseren over een 'bankske in de Ardennen' - afgekort : in Dardennen.
We zouden er aanvankelijk als 80-jarigen samen gaan op zitten handwerken, maar dat duurt natuurlijk nog hééééééél erg lang …
'Laten we de stier bij de horens vatten, het ijzer smeden als het heet is, overgaan tot de actie, leven in het hier en nu …' opperde ons Kriske.  En zo gebeurde.

Carla nodigde ons (Brigitte, Ingrid, Kris en ikke) uit in haar heerlijke Ardennenhuisje waar de everzwijnen af en toe de tuin omwroeten en de herten bij wijzen van spreken voor je voeten lopen.  We waren benieuwd !

Heel wat voorbereidingspret ging vooraf aan het vastgelegde weekend, vooral toen we beseften dat er nog geen bankske voorhanden was ...  Zou daar geen mouw aan te passen zijn ?

Anderhalve week geleden was het dan zover.
Zou ik wel genoeg mee hebben ?


Flower power ! We waren direct in stemming !


De innerlijke mens werd op tijd en stond gesterkt met een natje en een droogje en natuurlijk werd er geklonken op de vriendschap.

Ook zij werden niet vergeten en genoten mee van restjes brood en ander lekkers.

Carla probeerde nog vlug haar toverkunsten uit.
'Hocus pocus pats, ik wou dat er een bankske was …'

Et voilà, with a little help from her friends …


Want zeg nou zelf, een bankskesweekend zonder bankske, dat kon niet zijn he !

We passen er net op, met z'n vijven, of toch bijna !



Bewonder hierboven ook Brigittes prachtige zelfgebreide poncho.  Een pronkstuk !
Vol overgave wijdde ze Kris in, in de wereld van ingebreide bloemen en vleermuizen.

Kijk maar, hoe ijverig we allemaal met onze handwerkjes waren.


Het hoogtepunt was toch wel het openen van de cadeautjes.  Net als de vorige keren maakten we iets voor elkaar.  Wat een verwennerij !
Man man man, er kwam geen eind aan.

Zelfs enkele volgers hadden onze nieuwsgierigheid al heel erg op de proef gesteld en wisten ons te verrassen met lekkere babelutten om goed te kunnen tateren (Dank je wel, Deborah) en leuke gehaakte bloemen en een slinger voor onze gastvrouw van Leen.  Een dikke merci voor dit lieve gebaar !

Zo fijn om nu terug te kijken op al die prachtige cadeautjes, met heel veel liefde gemaakt.

Aan één van mijn cadeautjes - een mini-quiltje, was nog een opdracht verbonden.  De achterkant moest nog voor 3/4 verder met de hand toegenaaid worden. Want ja, liefde is een werkwoord, natuurlijk !  Voor de rapste was nog een extra cadeautje voorzien.  Laten we zeggen dat dit zowat het stilste moment was van het hele weekend. De concentratie droop er af !


Ons Brigitte ging er als een speer vandoor en won met enkele naaldlengten voorsprong. Bravo !!
Ze werd de winnares van deze hartenslinger.

De adembenemende omgeving en de Ardense lucht deden deugd.  Zoveel was zeker.  Tijdens een verkwikkende wandeling kon ons zotste doos haar hartje helemaal ophalen.



Tijd dan om ons Misterialane-straatje te showen.  Carla breide er schitterende bomen en massa's konijntjes en ook uiltjes en zelfs een roosje bij.  Brigitte had sublieme caravans voor ons in petto ! Hoe ze ontstonden, vertelt ze hier. Hoera, nu kunnen we ook op reis.
Met kurk en champagne- of cavadoppen - daar was uiteraard geen gebrek aan - ontstond een gezellig terras voor de bakkerij.


Natuurlijk staan onze caravans al vertrekkensklaar om deze zomer naar warme oorden te vertrekken. En de uiltjes gaan zeker mee !
Brigitte en Carla, jullie zijn kraks, hoor meiskes !  Supermooi is dit !



Dank je wel, lieve Carla, voor het fijne onthaal in je knusse huis en dank je wel lieve Misterialanevriendinnen voor het fantastische gezelschap !

zondag 14 februari 2016

Halfweg

We zijn ongeveer halfweg de Finish-A-Long.  In de vorige post kon je al zien welke leuke projecten ik op mijn eindelijk-afwerken-lijstje had geplaatst om tegen eind maart te voltooien.
Ik zat in een goede flow en werkte zowat elke dag wel ergens aan. Ik kreeg er zowaar een boost van. Die klus ging helemaal geklaard worden !

Al gauw kon ik 1 item op het lijstje afvinken : het poezenkoppeltje, een verjaardagscadeau voor de echtgenoot.

Hij was helemaal weg van de poezenpaartjes die ik voordien al eens als cadeautjes had gemaakt.  Vooral het zwart-witte koppel vond hij de max.



Toegegeven, ze zaten al bijna helemaal in elkaar toen ik de uitdaging aanging.  Fluitje van een cent, dus.

Natuurlijk naaide ik intussen ijverig voort aan de andere projectjes, hoewel dat niet altijd even makkelijk is met een enthousiast publiek dat zich al eens op de verkeerde plaats installeert.




Of zelf een pootje wil mee helpen.


Ach als het dat maar is …
Want toen (beeld u enkele dramatische paukenslagen in) sloeg het noodlot toe, kwam er een kink in de kabel, werd er roet in het eten gestrooid …
Op een mooie maandagavond, tijdens een pingpongwedstrijd dook ik naar een balletje, sloeg daarbij mijn voet om en 'krak' zei de enkel.


Daar lag ik dan met een poot in het gips en in goed gezelschap, dat wel.
Nog steeds eigenlijk, hoewel ik nu een loopgips heb en al een beetje mobieler ben.

Pittig detail, die namiddag zat ik nog buiten in ongeveer dezelfde houding van de zon te genieten, met blote voetjes - zo warm was het - en van mijn picknick en een heerlijke chai latte, die een windstoot genadeloos omstootte op mijn granny square kussen in wording. Waarna ik ik prompt een wasje mocht draaien en het droogrek uithalen.  Het leverde wel mooie kiekjes op.  En het medeleven van Panter.



Je begrijpt dat er van naaien niet veel meer in huis is gekomen.  Het lukt al een beetje, met mijn linkerbeen op een stoel weliswaar, maar comfortabel is die houding natuurlijk niet.

Toch is er nog een tweede project afgeraakt : de hartjesquilt.
Ik had er gelukkig de bies al aangezet voor het ongeval en moest die enkel nog met de hand vastnaaien.  Tiens, klinkt plots raar : 'enkel' nog met de hand vastnaaien …
Enfin, dit lukte best nog half liggend half zittend en dus toon ik u toch met enige fierheid het resultaat.


De inspiratie voor deze regenboog-hart-quilt haalde ik hier.

Aan de achterkant zit een strook waardoor ik een stok kan steken om de quilt op te hangen.  Voorlopig heb ik er een koord ingestopt en hangt ie bij het magneetbord in de keuken lekker alle boodschappen te verstoppen vooraleer hij naar een nader te bepalen definitieve plaats verhuist.


Het vervolg van de Finish-A-Long blijft voorlopig een groot vraagteken.  De grote dierenquilt en het klein kerstquiltje zitten ook al in een redelijk gevorderd stadium en het kriebelt wel om er stilletjes aan weer aan verder te werken.