Regenbooggranny's

Naast de quilt en de hartjesslinger had ik nog een 3de paasvakantieproject op mijn lijstje staan : mijn grannykussen afwerken.  En kijk, ook dat lukte !  Me happy !

Haken is niet altijd evident en dus laat ik grote projecten meestal aan mij voorbijgaan. De pols en de schouder durven wel eens te protesteren :-(  Jammer want ik vind het heel leuk maar ik kan nooit echt lang aan één stuk doorwerken.
Ach ja, traag gaat ook en je ziet, uiteindelijk kom ik er wel.

Een van mijn grote voorbeelden, Brigitte, haakt wondermooie kussens, tassen en plaids in fantastische kleuren.  Kijk, ze bedacht weer een nieuwe granny, waarbij ze geïnspireerd werd door de weelderig groeiende margrieten in het zonnige Rhodosiaanse landschap.

Haar eerdere granny's  resulteerden in een geweldige bloemenquilt.  Het zijn dus deze granny's die ik haakte voor mijn regenboogkussen.

Ik haakte al eens op de trein of tijdens examentoezichten.  En zolang ik er nog niet veel had konden ze al gerust decoratief wezen in paastakken- en kransen.

Bij uitbreiding creëerden we een ander plaatje. We zijn er bijna !

Daarna naaiden we alles aan elkaar.

Zo kon het met Pasen dienst doen als picknickdekentje voor Free en Flora.  Panter keek afgunstig toe !

Vorige week haakte ik tenslotte nog de rand terwijl de oudste zoon even in een ziekhuisbedje moest ontwaken toen z'n wijsheidstanden eruit werden gehaald.

Free en Flora kunnen er weer knus tegenaan zitten.

Of wij natuurlijk, in de tuin.

Update : zo ziet het kussen er aan de achterkant uit :

En over tuin gesproken : wat heerlijk !  Alles is aangeplant.  Er komen al bloesems aan de appelboompjes, de rabarber heeft terug een plekje gekregen en we zijn zo benieuwd of de nieuwe bessenstruikjes dit jaar al vruchten gaan dragen.

Binnenkort doen we nog verder in de moestuin zodat we ook wat groentjes hebben deze zomer.
Spannend !

Nog een fijne week !

pennenzakkenrock

Onlangs kreeg ik de vraag om een pennenzakje te maken. Ik mocht mijn goesting doen wat het stofje betreft.  Daar stond ik dan voor de stoffenkast en wist plots niet meer wat kiezen.
Ritsen genoeg in huis, dus gingen we voor een reeksje en laten we ons collegaatje zelf haar keuze maken.

Een aprilvisgewijze groepsfoto …

 kaartjeshuisgewijs …

of liever paasboomgewijs tussen de eerder gehaakte granny's.

Ik kon niet wachten om die leuke Petit Pan-stofjes te gebruiken die ik onlangs had meegebracht.

Het hoekje wordt er alsmaar fleuriger op.

Tussen de wolrestjes deed ik nog een ontdekking : een lange ketting die de jongste zoon als klein ventje nog heeft gehaakt.  Hij vond dat toen heel fascinerend en hij past er schitterend bij.  

De granny's namen nog in aantal toe en zorgden voor nieuwsgierig blikken van de leerlingen toen ik ze  tijdens het examentoezicht zat te haken :-)

Vermits die pennenzakken nu in de boom hangen, ging ik op zoek naar een ander plaatsje.  Mijn ooit gemaakte paaskrans -of hoe heet dat ?- kon best wat extra kleur gebruiken naast die wat eentonige gele tinten.

't Is eens iets anders he !

Buiten wordt er voortgesneden aan de lapjes voor de quilt.

De 'lapjeskat' houdt intussen alles goed in de gaten.

De andere is vooral fan van muziek.

Ontroerend hoe haar oogjes dichtvallen bij dit wiegeliedje.

Ville Lumière

Altijd leuk om er eens een dagje tussenuit te zijn en de sleur te doorbreken.  Zo namen we vorige zaterdag de Thalys en om 10 over 9 stonden we al in hartje Parijs.
Net als hier werd er nog eens lekker gehaakt op de trein !  Geen boompje deze keer maar 'Grannybloemen' !  Vrijdagavond pende ik deze geweldige tutorial over om er 's anderendaags mee aan de slag te kunnen.  Met de deskundige uitleg van Brigitte en gesterkt door een bijpassend koekje, lukte dat al aardig. Wat me vooral aanmoedigde was het besef dat er geen vast aantal steken hoeft te zijn per toer (mijn warhoofd is namelijk rap de tel kwijt) en dat het gerust wat imperfect mag zijn. Valt het op bij dit eerste bloemetje ? De smaak heb ik in ieder geval wel te pakken.

We kozen een wandeling uit onze 100 % Parijs-gids en startten in de galerie onder het Louvre.
De etalages trekken alvast onze aandacht.

Wat een kleurenexplosie, bij Pylones !

En een grappige etalage.  Hier moet ik tenminste zelf geen tekstbalonnetjes meer bij maken ;-)

Enkele kunstenaars stellen voornamelijk met recyclagemateriaal de tas centraal in hun kunstwerken.  Allez, tassenliefhebbers, allen daarheen !

Nog even wat reclame maken voor mijn blog in de Apple Store.

Ha kijk, er is er al eentje geïnteresseerd !

Wat later in de 'Jardins du Palais-Royal' …

Elke vogel zingt zijn lied, maar deze niet, anders valt zijn nootje uit zijn bek.

Het lijkt hier een ideale plek om je kat uit te laten.  Anderhalf jaar geleden kwam ik er dit bazeke tegen.  

Deze keer mocht een iets hariger exemplaar de buitenlucht opsnuiven.

We vervolgen onze wandeling door le Marais.

Hier gaat een lampje branden … natuurlijk, we zijn in de Lichtstad !

Was het nog niet duidelijk dat we in Parijs zijn ?

En dat ik zot ben van katten ?

Een walhalla voor brei- en handwerkliefhebbers in de buurt van 'les Halles'.

Je mocht er geen foto's nemen, maar deze stonden er al lekker op.  Echt wow, al die kleuren en potten vol parels, knoopjes, touwtjes, … om maar te zwijgen van die schattige truitjes.

Ook op zaterdag wordt gewerkt aan het immense Les Halles-project, la Canopée.  Het glazen baldakijn begint al wat vorm te krijgen.  

De mooie église Saint-Eustache ligt nog wat verscholen achter de werkblokken van Les Halles.  Gelukkig verdwijnen ze als het project af is.

Dit theehuis is ook een must.  Even aanschuiven vooraleer er plaats is.  Het doet ons een beetje denken aan pâtisserie Meert in Rijsel.  Je kan niet kiezen uit de meer dan honderd soorten thee en om het begeleidende boekje met alle uitleg te lezen, heb je sowieso een halve dag nodig.

Zie je me zitten in mijn theepot ?  Even in 't geniep een fotootje maken, want we worden alweer vriendelijk maar kordaat op de vingers getikt.

Alles is ook te verkrijgen in de winkel, waar ik - stout o stout - het niet kon laten om 'per ongeluk' op mijn cameraknop te drukken.

Menig naaister zal jaloers zijn.  We kwamen zo maar voorbij een Petit Pan-winkel.

Het was aandoenlijk hoe zelfs de echtgenoot zot was van die stofjes.  We zijn er dan ook niet met lege handen buitengegaan ;-)

Bij het terugkeren werd er duchtig voort gehaakt en intussen zocht ik ook al uit hoe ik mijn squares aan elkaar kon haken.

Je ziet, ik zal nog wat moeten oefenen en vooral dezelfde dikte van wol gebruiken zodat mijn vierkantjes even groot zijn.  En nog veel met de trein reizen, dan komt er ooit nog wel eens een dekentje van … misschien !