Of ik eens een theemuts wou maken ? vroeg het nichtje.
Maar natuurlijk, geef de maten maar eens door.
Nichtje koos een stofje of 2 en ik interpreteerde de maten.
Na een tijdje spraken we af tijdens een voetbalmatch van een van haar zoontjes (nee, niet in Brazilië - nog niet). Ze bracht de theepot mee om eens te passen. De twijfel sloeg toe. 't Zal toch niet te klein zijn zeker ?
Oeps !
De buik van de pot bleek heel wat boller te zijn dan ik had gedacht. 
Geen nood, stof genoeg om mijn huiswerk opnieuw te maken. De theepot verhuisde mee en ik maakte de mutsen voor alle zekerheid eerst eens in 't 'klad' uit oude lakenstof. En de eerste theemutsen ? Die passen net op kleine meneer theepot.
Intussen bladerde ik vlug even door de krant van vandaag.
En kijk, een artikel over chimpansees die grassprieten in hun oren stoppen. Het zou allicht om een modeverschijnsel gaan. Cool, toch !
En dus hebben wij een hippe kat !
Ach, het is een lang verhaal, lig er maar niet wakker van !
Mandarien kwam al een en ander tegen in zijn prille leventje.
Zijn staart, was zijn eerste wapenfeit. We zullen nooit weten wat er toen gebeurde : een klem ? een aanrijding met een fiets of bromfiets ? Het scheelde niet veel of het was Mandarien-zonder-staart. Maandenlang hebben we hem moeten verzorgen en moest ie ferm ingetapet worden.
Uiteindelijk groeide het haar terug, behalve op een klein stukje.
Maar de kattenmeisjes zijn er gek op. Die vinden hem de allerstoerste van de héle wereld !
En dat hij niet de énige is met een fruitige naam, stond ook al in de krant vandaag …
De schat !
O ja, misschien nog een optie voor de theemuts als ik achter het fornuis sta ?
