To bike or not to bike naar een grandioze picknick

Zaterdagmorgen 7u.  Mijn voor de gelegenheid gepimpte rugzak staat klaar.  Hopelijk ben ik niets vergeten : mijn picknickdeken, kussen, vlaggenlijnen, cadeautje, huisjes, armbandjes, reservekledij, toiletgerief, fototoestel, extra batterij … Check en dubbel check. Ik ben helemaal klaar voor de gezelligste picknick van 't jaar !

Misschien nog vlug een setting bedenken voor een foto van de met granny's versierde rugzak - voor op Instagram ?  Euh, als ik hem nu eens achter op mijn fiets zet ?  Net echt !  'Ideaal fietsweer' en 'goeie benen' zwier ik er nog bij.  Zo is het ook !

Hup ! Tijd om te vertrekken !

We gaan even terug in de tijd.  Ergens in maart werden door de Misterialanedames (Brigitte, Ingrid, Kris, Carla en ikzelf) wilde plannen gesmeed voor een chille picknick.  Brigitte wist een gedroomde locatie op de Zandberg in haar geboortestreek.  De bal ging aan het rollen en zaterdag was het dan zover.

Er werd dus duchtig over en weer gemaild tijdens de voorbereidingen en daarin liet ik mij terloops ontvallen dat ik met de fiets ging komen.  Dat was niet gelogen. Ah nee, ik had immers niet gezegd dat ik daar thuis al mee zou vertrekken.  Toch ?  Ik ontwaarde wat ongeloof en vooral een grote bezorgdheid bij de dames ('Vergeet uw helm niet !', 'Rij voorzichtig', …).  Ontroerend he, de schatten !

U ziet, er was al heel wat voorpret, maar ook binnenpret.

Nee nee, natuurlijk reed ik niét dat hele eind met de fiets, zo'n 80 km (had Brigitte zelfs uitgerekend). Ik trapte alleen het laatste stuk vanuit Diest waar ik een fiets huurde.  Daarvoor nam ik 3 treinen.  Da's toch ook niet niks.

Voor de gezelligheid voorzag ik dit stalen ros van een gehaakte slinger.

Natuurlijk had ik veel bekijks onderweg. Vergeef me de bewegingsonscherpte.  Hij bewoog en ik ook.

Oef, ik ben er bijna.  Zo'n verwelkoming ! Mensen naar mijn hart !

Net na mijn 2e beklimming werd ik nog ingehaald door dit olijke tweetal !  Olala, die hebben er heel veel zin in.  Zoals u ziet kan ik net als de meesten onder jullie ook 2 dingen tegelijk : fietsen en foto's nemen.  U kunt het controleren in de reflectie van de auto : ik heb mijn 2 voeten op de pedalen :-) Ook hier : bewegingsonscherpte : zij bewogen ('t is te zeggen de auto bewoog) en ik ook.

Wat een bedrijvigheid was daar al !  En er werden nog meer slingers, huisjes en armbandjes opgehangen.

De Misteria Lane huisjes mét intussen ook tuinhuisjes en bakkerij, alles van de kunstige hand van Brigitte, zijn een unieke sfeermaker ! En zie je die ieniemini picknickdekentjes van Carla ervoor liggen ? Zijn ze niet allerschattigst ?

De picknickdekens, de kussens en de cadeautjesmand werden bovengehaald … weldra komen de andere blogsters toe.

Ha kijk, daar zijn er al enkelen met een verwachtingsvolle blik en heel veel enthousiasme !

Stout o stout, had ik nog steeds de ware toedracht over de fietstocht niet verteld.  Het was nochtans oorspronkelijk niet mijn bedoeling om ermee te wachten, maar toch liet ik ze nog even in de waan.
Intussen bracht ik wel de meeste nieuwkomers op de hoogte en ze speelden het spelletje vrolijk mee.  Vooral Vee was subliem toen ze het had over de 'Vaart' langswaar ik zou gereden zijn.

Het deken-en-kussenveld breidde nog meer uit.
We bewonderden de prachtige Misteria Lane huisjes, alsook elkaars dekens, kussentjes, sjaals en tassen … en er werd vooral veel getaterd.

Ook Vee heeft binnenpretjes.

Zullen we dan maar klinken op dit toffe evenement en tegelijk de armbandjes showen ? Tchin !

Hela, wie morst er op mijn lens ?

Allerlei posities werden ingenomen om alles op de gevoelige plaat te krijgen.  

De turnjuf nam het voortouw en holde in looppas de toren op, gevolgd door een dartel veulentje.

'Kom Ingridje,  we klimmen nog wat hoger ! Sneller, sneller !' gebood de juf.
Ons Krisje stond scherp, scherper dan mijn fototoestel.

Pfff, zucht, zucht …

Bewonderende blikken.  Wat een krachttoer !

Ik liet de toren voor wat ie was. Ik had immers al 2 beklimmingen achter de rug.

Gelukkig waren de weergoden ons gunstig gezind.  Ondanks de dreigende wolken viel er geen spatje regen. Lijkt het niet een beetje op een festival ?

Een speciale vermelding voor Jacqueline, onze bakkerin van Misteria Lane.  Zij bakte voor de gelegenheid haar heerlijkste peren-chocoladetaart en knobbelkesvlaai.  Ik weet nu eindelijk wat dat is :-)  Ze gaan erin als zoete broodjes.  Superlekker ! 

Tijd voor de pakjes.  We maakten elk een cadeautje dat verloot werd. De blikken en reacties spreken boekdelen.  Dat het leuk was leidt geen twijfel.

Ik kreeg het supermooi gehaakte zwarte tasje van Martine !  Een dikke merci he !  Ik ben er heel blij mee !

Alle geschenkjes nog eens bij elkaar op het mooie deken van Kriske, speciaal voor de gelegenheid voorzien van het Misteria Lane embleem.

De namiddag vloog echt om.  We namen nog wat foto's van ons laantje.

En toen vroeg iedereen zich af of ik wel voor donker thuis zou komen ? En of ik niet beter die fiets op de trein zou zetten …  

Maar ik ging nog niet naar huis, bijlange niet bijlange niet …

Tijd om de waarheid te vertellen !  Oh oh oh, er waren er een paar niet blij.  Hun wraak zal zoet zijn ! Sorry mannekes, het was sterker dan mezelf.  Ik ben op mijn hoede ;-)

Vrolijk fietste ik terug naar Diest waar ik nog een dagje langer verbleef samen met de buurvrouw.

Wie mij al wat beter kent, weet dat ik de zotte gewoonte heb mijn hotelkamer te versieren.  Het was nu niet anders.  

Mijn fietsslinger hing ik even over de staande lamp. Het bleek achteraf niet zo'n goed idee.

Ondertussen pimpte ik nog mijn bed (ik had genoeg mee deze keer) en genoot nog na van het fijne gezelschap en de toffe cadeautjes … Dank u wel !  Het was een fijne dag en heel erg leuk om iedereen wat beter te leren kennen!

Ikke naaiverslaafd ?

Nee toch !

Blogmeet, blogmaatjes en cadeautjes …

5 blogmadammen ontmoetten elkaar voor het eerst in juli …  Het was zo gezellig dat een tweede bijeenkomst niet lang meer op zich kon laten wachten.
Gisteren was het zover en klonken we in Mechelen op ons tweede afspraakje en op de vriendschap !  Natuurlijk werd er op los gebabbeld en gelachen …  We hadden immers al heel wat voorpret beleefd bij het maken van de cadeautjes en het ontcijferen van onduidelijke foto's, tips en hints over al wat er ons te wachten stond.  Het detectivegehalte van sommigen was daarbij wel erg hoog geweest ;-) !

Daar zijn ze dan, de zelfgemaakte cadeautjes ! Wat een hoop !

Onze gastvrouw zorgde echt wel voor en specialleke !  Carla jong, dat krukje met jouw haakwerk is geweldig.  Ze staan hier allemaal samen. De krukjes zelf werden nog door haar papa gemaakt. Het zijn pareltjes met die gehaakte overtrekjes en versierde pootjes  !

Bovendien kwam het al heel vlug van pas toen ik 40 minuutjes op de trein moest wachten.  Ik genoot van de geamuseerde blikken van sommige voorbijgangers en een vriendelijke man wees me erop dat er in de lokettenzaal wel degelijk banken staan. Maar ik zat gemakkelijk !

Ook Ingrid is een ongelooflijke krak in fijne haakwerkjes. Deze beestjes zijn toch fantastisch.  Mijn 'Mandarienenpoes' met zijn pijpje heeft hier al een heel mooi plaatsje.  Ik vind hem keicool !

Hier stopt het nog niet, joepie, flamingo's ! Wat een leuke broches en op dat hartje kijk ik mijn ogen uit hoe dat gemaakt is !

Alweer een haakkrak, Kriske versierde haar pakjes met een ongelooflijk mooie vlinder.

We kregen deze coole zakjes om milieubewust boodschappen te doen.  Plasticzakjes zijn volledig uit den boze nu en dit tasje vouw je zo op zodat ze prima in je handtas passen !  Handig en tegelijk ontzettend mooi ! Aha, win-win!

Bovenop kregen we nog schattige haasjes!  Ze zijn helemaal de max met hun fluffy pomponnetje !

We pauzeerden even voor een lekkere hap !
Na de heerlijke erwtensoep was het tijd om de quiche aan te snijden !  Onze immer-guitig-lachende Carla hoeft zeker niet bescheiden te zijn : dit was de lekkerste quiche die ik ooit heb gegeten ! En ook haar cake was voortreffelijk !

We konden er weer wat tegen want het was nog niet gedaan met de pakjes !
Brigitte, van het Dachshundhuis is ook al zo'n handwerkwonder.  Zij verraste ons met deze gave hartjes met haak- en borduurwerk !

Maar ze had nog meer in petto : deze ongelooflijke gebreide cottages.  Voor elk een huisje van de 'desperate housewives' uit Wisteria Lane !  Niet te doen, die details, zo mooi !  Ik kan best geloven dat ze hen mist in haar interieur, want ze passen zo mooi samen ! Heel Dachshundie, ze moet echt maar eens een winkeltje openen …

Geen enkele moeite was te veel en geen enkele pose te lastig om de huisjes mooi op de foto te krijgen.

Nog een extraatje beestje van Carla, en we komen tot de constatatie dat we de bremerstadsmuzikanten bij elkaar hebben.

Zelf was ik de afgelopen weken uiteraard ook druk in de weer met de cadeautje voor de dames.

Na het pocheke van vorig jaar maakte ik een vervolgje : een bijhorend toilettasje, een kruising van de toilettas van Eva Maria en de open wide zippered pouch van Noodlehead.

Ik vulde ze met 2 haasjes : zij mogen binnenkort de paaseieren ronddragen. Hier vind je hun patroontje, de oortjes veranderde ik een beetje.
Ze oefenen al eens met bolletjes wol.  Aangezien het nog bitter koud kan zijn 's nachts, breide ik voor elk van hen een sjaaltje, ik wil niet dat ze ziek worden ;-)

Curieuzeneuzemosterdpotten heb ik hier altijd in de buurt.

Pruts mocht helpen met de knopjes aan de sjaaltjes te naaien.

Nog even een vreugdedansje rond de eitjes !

En dan hup in hun zakje, waarin we nog iets verstopten voor de nieuwe ei-genaars. (rara)

Net zoals wij hadden ze het ook heel erg naar hun zin bij Carla ;-) Ze speelden stoelendans.

We bewonderden nog Carla's prachtige quilt-in-wording.  Die wordt subliem met al die ienieministukjes die zo mooi bij elkaar passen !

Nog eens bedankt, Carla voor de warme en hartelijke ontvangst !
We hebben ontzettend genoten van deze gezellige dag ! Dank je wel vriendinnetjes, ik geniet na van het zalig oppeppend dagje !