Beestjesquilt en andere Finish-A-Long-projectjes

Heel ambitieus was ik in januari, toen ik mij in een enthousiaste bui inschreef voor een bij toeval ontdekte Finish-A Long.  Ik koos 7 projecten om tegen eind maart af te werken.  Ik stelde ze hier al even voor.

Hum, een beetje veel zou later blijken.  Maar kijk, ik had een excuus voor mijn vertraging.  Je leest er  in dit bericht alles over.

Toch gaf ik niet op en na enkele weken inactiviteit nam ik de draad (draden) weer op.
Mijn beestjesquilt wou ik absoluut af hebben.  Het werd zowaar een race tegen de klok, maar uiteindelijk lukte het !

De bies raakte deze week net op tijd met de hand vastgenaaid.  Ik was dan ook superblij als die laatste steekjes achter de rug waren.
Het verwondert je waarschijnlijk niet dat er ook weer enkele andere hinderpalen te overwinnen waren :

Af en toe zorgde de quilt voor spanningen ten huize Mandarien.

De nog onafgewerkte quilt was mee op het Misterialane-bankskesweekend.  Hier kon je hem al bewonderen, samen met de kussentjes die ik voor elk van de vriendinnen maakte.  Helemaal in hetzelfde thema.  Dit projectje stond niet bij de Finish-A-Long lijst want dat moest immers een verrassing blijven. Je ziet dat de bies op dat moment nog niet helemaal afgewerkt was.

Enkele vredelievende knuffelvriendjes mochten het picknickdeken en de kussentjes al eens uittesten voor ik er mee naar de Ardennen trok.

In de achterkant verstopte ik nog enkele poezels.

Natuurlijk mag Panter nog eens helpen showen in de tuin.

Vervolgens raakte ook mijn kerstboomquilt tijdig af.   Ruim op tijd zelfs : in december hoef ik alvast niet te stressen en da's nu al een hele geruststelling.
Hier haalde ik de mosterd.

Enige bezitsdrang is Panter duidelijk niet vreemd.

Holala, wat ruist er door het struikgewas ?

Ik denk dat Fluwelen Floris zonet een vriendje heeft ontdekt. Vlug kennismaken met geinige Giraf.

Iemand heeft hen duidelijk in het oog ;-)

Zo te zien is het dik aan tussen die 2.

Toch niet jaloers he, Pruts ?

Voor Poezemie zijn er nog kleertjes voorzien en dan mag ie bij de 'echte Floris' gaan wonen.  Girafje uit 'Knutselbos op wereldreis' zal binnenkort gepakt en gezakt met nog wat ander babyleuks naar zijn bestemmeling vertrekken.

Ziezo, een 6 op 7, toch niet slecht, al bij al !

Halfweg

We zijn ongeveer halfweg de Finish-A-Long.  In de vorige post kon je al zien welke leuke projecten ik op mijn eindelijk-afwerken-lijstje had geplaatst om tegen eind maart te voltooien.
Ik zat in een goede flow en werkte zowat elke dag wel ergens aan. Ik kreeg er zowaar een boost van. Die klus ging helemaal geklaard worden !

Al gauw kon ik 1 item op het lijstje afvinken : het poezenkoppeltje, een verjaardagscadeau voor de echtgenoot.

Hij was helemaal weg van de poezenpaartjes die ik voordien al eens als cadeautjes had gemaakt.  Vooral het zwart-witte koppel vond hij de max.

Toegegeven, ze zaten al bijna helemaal in elkaar toen ik de uitdaging aanging.  Fluitje van een cent, dus.

Natuurlijk naaide ik intussen ijverig voort aan de andere projectjes, hoewel dat niet altijd even makkelijk is met een enthousiast publiek dat zich al eens op de verkeerde plaats installeert.

Of zelf een pootje wil mee helpen.

Ach als het dat maar is …
Want toen (beeld u enkele dramatische paukenslagen in) sloeg het noodlot toe, kwam er een kink in de kabel, werd er roet in het eten gestrooid …
Op een mooie maandagavond, tijdens een pingpongwedstrijd dook ik naar een balletje, sloeg daarbij mijn voet om en 'krak' zei de enkel.

Daar lag ik dan met een poot in het gips en in goed gezelschap, dat wel.
Nog steeds eigenlijk, hoewel ik nu een loopgips heb en al een beetje mobieler ben.

Pittig detail, die namiddag zat ik nog buiten in ongeveer dezelfde houding van de zon te genieten, met blote voetjes - zo warm was het - en van mijn picknick en een heerlijke chai latte, die een windstoot genadeloos omstootte op mijn granny square kussen in wording. Waarna ik ik prompt een wasje mocht draaien en het droogrek uithalen.  Het leverde wel mooie kiekjes op.  En het medeleven van Panter.

Je begrijpt dat er van naaien niet veel meer in huis is gekomen.  Het lukt al een beetje, met mijn linkerbeen op een stoel weliswaar, maar comfortabel is die houding natuurlijk niet.

Toch is er nog een tweede project afgeraakt : de hartjesquilt.
Ik had er gelukkig de bies al aangezet voor het ongeval en moest die enkel nog met de hand vastnaaien.  Tiens, klinkt plots raar : 'enkel' nog met de hand vastnaaien …
Enfin, dit lukte best nog half liggend half zittend en dus toon ik u toch met enige fierheid het resultaat.

De inspiratie voor deze regenboog-hart-quilt haalde ik hier.

Aan de achterkant zit een strook waardoor ik een stok kan steken om de quilt op te hangen.  Voorlopig heb ik er een koord ingestopt en hangt ie bij het magneetbord in de keuken lekker alle boodschappen te verstoppen vooraleer hij naar een nader te bepalen definitieve plaats verhuist.

Het vervolg van de Finish-A-Long blijft voorlopig een groot vraagteken.  De grote dierenquilt en het klein kerstquiltje zitten ook al in een redelijk gevorderd stadium en het kriebelt wel om er stilletjes aan weer aan verder te werken.

Zo gevinkt en poezenperikelen

Op pochekes- en knuffelvlak boerde ik goed het voorbije jaar.  Op tassenvlak was het iets minder.  Toch toverde ik er nog eentje tevoorschijn in december. De combi Vink-Zogeknipt tas van vorig jaar viel bij de collega zo in de smaak, dat ze er graag nog een wilde voor de mama.  Ze koos een stofje en ik ging aan de slag.

 

De tas werd ook deze keer voorzien van een stevige rits en een binnenzakje.

De bloemetjes op het terras doen het nog steeds fantastisch !

Intussen in Poezenland …  Groot nieuws !  Pruts blijkt een aanbidder te hebben !
Tompoes heeft zijn oog laten vallen op ons pronte dametje !
Maar ze is niet te vermurwen, hoewel ze haar charmes goed tentoon weet te spreiden.

Maar nee Tompoes, dat zal wel die zwarte van de overkant zijn.  Panter is alleen maar verlekkerd op het sneeuwmannetje dat de zoon van onze attente bakker kreeg, om hem op te peppen voor de examens.

Héééééél verlekkerd …

En Tompoes ?  Die bleef maar bot vangen …  Volgende keer meer succes, jongen !

Pochekesparade

In juli maakte ik een 'snoetjes'pocheke (naar het voorbeeld van het 'lolapocheke') voor ons buurmeisje.  Ze was het bazinneke van Snoetje die op dat moment al een gezegende leeftijd had bereikt.  Het ging niet zo best met het lieve beestje, maar ze spartelde er toch telkens weer door.

In haar jonge jaren maakte ze vaak een ommetje in onze tuin.  Daarbij leek ze zich altijd een beetje te haasten, alsof ze toch niet helemaal op haar gemak was.  Nu ja, onze tuin is niet zo vaak poezenvrij en ze had het duidelijk niet begrepen op vreemde katten.  In haar eigen biotoop verdedigde ze dan ook met veel overtuiging haar territorium.

Naarmate ze ouder werd, zagen we haar minder en minder verschijnen.  Zo nu en dan kwam ze eens wat gras knabbelen in onze voortuin.  Maar owee, als de deur openging, maakte ze zich altijd als een weerlicht uit de voeten.
Enkel bij haar thuis, in haar eigen vertrouwde omgeving bij haar lieve bazinnetje, liet ze nog wel eens een aaike op haar bol toe.  En met plezier demonstreerde ze haar kunstje.  Hi-5  ! Hopelijk lukt het om het filmpje te zien (misschien enkel op de computer), maar het is in ieder geval indrukwekkend !

Intussen is ze enkele maanden geleden toch naar de poezenhemel vertrokken.

Hopelijk biedt het pocheke wat troost en een mooie herinnering.

In diezelfde periode maakte ik ook nog een ezeltjespocheke.
Ik had nog wat stof over en wist wel iemand wie ik daar blij mee kon maken ;-)

Op een zonnige oktoberdag - ja, er is nog een en ander ongeblogd gebleven - nam ik het pocheke mee bij de 3 ezelvriendjes die ik passeer als ik naar huis fiets van 't werk.
Ze zijn altijd blij me te zien, vooral als ik wortels bij heb.
Gelukkig zijn ze ook wel te verleiden met het lange gras langs de kant …

Ze keken met veel belangstelling naar het pocheke en gaven een goedkeurende blik.

Voilà, de laatste foto's zijn iets recenter.  De kerstperiode hebben we achter de rug, de kalkoen is al lang verteerd en en de meesten hebben de kerstspulletjes al netjes opgeborgen. Wij niet, wij houden een jarenlange traditie in stand, om de kerstboom zeker niet voor de verjaardag van de echtgenoot - half januari - in de doos te stoppen.  Eén keer, lieten we hem zelfs staan tot de verjaardag van de jongste zoon - 3 maart.  Maar dat was lichtelijk overdreven.  Daar doen we niet meer aan mee.

Toch laat ik de kerstsfeer nog even op u los.  Zet gerust een jinglebellsmuziekje op, om weer in stemming te komen.

Zoek de pochekes ! Daar ging deze post trouwens over.

Eigenlijk was ik begonnen aan een miniquilt met kerstboompjes.  Maar ik zag ook wel andere mogelijkheden, terwijl ik zo bezig was.  Drie boompjes naast elkaar, vormden de grootte van een pocheke.  Ik ben onmiskenbaar een pochekesmadam.

Ze kregen intussen elk hun eigen eigenaar, die er hun leukste ienimini kerstspulletjes in kwijt kunnen.

Met z'n allen even in de kerstboom.  Daar verscheen wel meer ongewoons in dit jaar, vanwege een uitdaginkje van ons aller Brigitte op IG met de keileuke hashtag : 'mindervoordehandliggendekerstversiering'.
Euh ja, de verbeelding sloeg een beetje op hol.

Hopelijk heeft u intussen geen kerstindigestie opgelopen …

Aan jullie allen, van harte een fijn, gezellig, spetterend en creatief 2016 !!