Schildpad voor Sven en een gewillig fotomodel

Na enkele weken inactiviteit (wat betreft naaiaangelegenheden - de klad was er wat uit zoals ze zeggen), zette ik me verwachtingvol achter mijn ontstofte en geoliede machine.  Ik rechtte de rug, ontspande de schouders en stretchte de vingers.  En kijk, we vormden weer een goed team ! 

Hoog tijd om enkele onafgewerkte projectjes tot een goed eind te brengen.  

Ik begon met het cadeautje voor Sven, het zoontje van een collega van de echtgenoot en intussen al een stoere babyboy.  

Baby's houden van zacht, dus een supersoft schildpadje valt hopelijk ook bij hem in de smaak. Ik koos het vrolijke angrybirdstofje, lekker jongensachtig.  Hij kan er nog heerlijk mee rammelen ook want binnenin verstopte ik een belletje.

Als schildpadje moe is, mag hij wat rusten in zijn slaapzakje.

Enjoy, kleine man !

Een beschrijving van het schildpadje vind je hier.

Heel even zag de tuin er weer een beetje wit uit deze morgen.  Van korte duur helaas, maar we mopperen niet.    

Pruts is fan van sneeuw en wil dan graag naar buiten.  Gewillig poseerde ze naast mijn nog steeds bloeiende helleborus ofte kerstroos, een verjaardagscadeautje van mijn broer en ooh, wat heb ik daar al van genoten! Als madame soleil dan ook nog komt piepen, is het helemaal feest.

Nog een fijn weekend !

Akke akke tuut tuut !

"Is dat voor mij?" is een vraag die de echtgenoot regelmatig stelt als de naaimachine aan het ronken is.

Natuurlijk moet ik hem dan altijd teleurstellen. Ocharme.

Nu heeft hij sinds kort een nieuw speeltje van 't werk.  "Kun je me daar eens een hoes voor maken ?", smeekte hij met een blik erbij zoals de kat van Schrek.  Dan zegt ge niet neen natuurlijk !

Een beter stofje dan de treinenstof van Echino kon ik voor mijn treinfanaat niet bedenken.  Ik had het ooit nog in Amerika besteld want ik was zeker dat het wel eens van pas zou komen. Et voilà !

Er kwam wat rekenwerk aan te pas want de tablet (dat speeltje dus) heeft al een vrij stevige rubberen band eromheen. En vermits ik wat onzeker was en het zonde zou vinden dat schone stofje te verpieteren, maakte ik toch eerst nog een 'kladversie' in een ruitjesstofje.

Met het eindresultaat ben ik best tevreden.  En mijn ventje ook !

Nog een extraatje in het achterzakje …

Piep

Het prototype was wat te smal voor de dikke tablet, maar voor de iPad is ie helemaal OK.  Goed om weten, als ik er nog eentje wil maken.

Bij het definitieve tasje vond ik het ook iets mooier om de hoeken af te ronden.

Weg zijn wij !

Bijna kerst …

Vorige week werkte ik ijverig aan een K-tasje voor een bijzonder iemand !

Ik wou vooral veel kleur en vond in mijn restjesdoosjes de nodige ingrediënten.  

Toen ik na de fotosessie weer binnenkwam, ontstond enige verwarring in verband met de bestemming van het mysterieuze tasje.

Wat wil je met al die K-beesten !

Ook de door mijn allerliefste creatiefste buurmeisje gehaakte kameleon eiste de buit op !

En 't is nog niet gedaan !

Daarmee snoerde ze iedereen de mond !  Een Kat spreek je niet tegen, nietwaar !

Maar ze zat er wel dichtbij !  Het tasje was namelijk voor KATrijn, mijn collega en creatieve duizendpoot, wiens naam ik trok voor de kerstcadeautjes bij de receptie vorige vrijdag. 

Na een zalig en ontspannen dagje Rijsel gisteren, ging ik deze namiddag (eindelijk) aan de slag om ons huis nog wat kerstiger te maken.  Het ging niet echt van een leien dakje dit jaar, maar beetje bij beetje werd er tussendoor al wat van versiereliere gedaan.

En kijk vandaag was ik niet meer te houden, want ik wou absoluut een krans uitproberen die ik onlangs gezien had en waarvoor wat recyclagemateriaal volstaat.

Komaan Krok, we beginnen eraan !

De ijzerdraad vond ik hier alleen maar in de vorm van een kapstok ;-)

Wat gewring en gevloek later kreeg ik er een bijna-cirkelvorm uit. Juij ! En nu het echte werk !

Plak ledlichtjes (op batterijen) rondom je ijzerdraad.

Neem een berg effen witte of doorzichtige plasticzakjes (bijvoorbeeld die voor het fruit uit de Colruyt) en snij de onderkant en het handvatgedeelte eraf.  Knip dan reepjes van zo'n 5 à 7 cm.  Nee, we gaan niet haken met de reepjes, zoals zij zo prachtig kan !  Daarvoor spaar je beter heel kleurrijke zakjes :-).

Knoop ze dicht bij elkaar over je lichtjescirkel, helemaal rond.  Dat duurt wel eventjes.  Waaier ze goed open en tada, je hebt een stemmige lichtjeskrans ! Via Pinterest kwam ik ook hier nog uitleg tegen voor zo'n kerstkrans.

Bij het opruimen van de restjes, kan je wel eens last hebben van statische elektriciteit ;-) !

Van kapstokken gesproken !  Onlangs was de echtgenoot op stap in Kortrijk en bracht hij mij dit snoezelige cadeautje mee.

Schattig he !  

Ik kleed ze een beetje aan als het koud is …

En met wat ledlichtjes in haar sjaal, wordt ze een echte kerstpoes !

Een vredig en liefdevol kerstfeest gewenst !