Haken is niet altijd evident en dus laat ik grote projecten meestal aan mij voorbijgaan. De pols en de schouder durven wel eens te protesteren :-( Jammer want ik vind het heel leuk maar ik kan nooit echt lang aan één stuk doorwerken.
Ach ja, traag gaat ook en je ziet, uiteindelijk kom ik er wel.
Een van mijn grote voorbeelden, Brigitte, haakt wondermooie kussens, tassen en plaids in fantastische kleuren. Kijk, ze bedacht weer een nieuwe granny, waarbij ze geïnspireerd werd door de weelderig groeiende margrieten in het zonnige Rhodosiaanse landschap.
Haar eerdere granny's resulteerden in een geweldige bloemenquilt. Het zijn dus deze granny's die ik haakte voor mijn regenboogkussen.
Ik haakte al eens op de trein of tijdens examentoezichten. En zolang ik er nog niet veel had konden ze al gerust decoratief wezen in paastakken- en kransen.
Bij uitbreiding creëerden we een ander plaatje. We zijn er bijna !
Daarna naaiden we alles aan elkaar.
Vorige week haakte ik tenslotte nog de rand terwijl de oudste zoon even in een ziekhuisbedje moest ontwaken toen z'n wijsheidstanden eruit werden gehaald.
Free en Flora kunnen er weer knus tegenaan zitten.
Update : zo ziet het kussen er aan de achterkant uit :
En over tuin gesproken : wat heerlijk ! Alles is aangeplant. Er komen al bloesems aan de appelboompjes, de rabarber heeft terug een plekje gekregen en we zijn zo benieuwd of de nieuwe bessenstruikjes dit jaar al vruchten gaan dragen.
Binnenkort doen we nog verder in de moestuin zodat we ook wat groentjes hebben deze zomer.
Spannend !
Nog een fijne week !