Driehoeksmeting

11 maart was een heuglijke dag.  Broer en schoonzus werden oma en opa van een mooie flinke kleinzoon Aaron.
Vandaag gingen we op bezoek bij dit lieve wondertje en groottante An had voor dit schattige boeleke nog een zelfgemaakt cadeautje mee.  Ha ja !
Dat het iets met driehoekjes werd, daar had de mama voor gezorgd.  Zij had namelijk het prachtige geboortekaartje ontworpen.

'Mmm', dacht ik toen ik het kaartje zag, 'driehoekjes, tijgertje, vlaggetjes …, laten we de uitdaging maar aangaan.'

Het was het leukste project waar ik ooit aan gewerkt heb.
Een quilt met driehoekjes stond al op het verlanglijstje, dus dit was de ideale aanzet.

Ik had al vlug door dat je héél precies moet werken met die driehoekjes : exact uitknippen, alles mooi op persvoetbreedte stikken en de naadjes afwisselend naar links en naar rechts strijken. Het waren enkele nuttige tips die ik hier en daar bij elkaar had gesprokkeld.

Na enkele proeflapjes zag ik het helemaal zitten en kon ik aan de volgende uitdaging beginnen : de juiste kleurtjes bij elkaar zoeken.  Het was niet direct het eenvoudigste kleurenpalet. Wonder boven wonder waren - buiten de groentinten - de stofjes nog makkelijk te vinden en lukte het om de kleuren zo goed mogelijk te benaderen.

Het startsein werd gegeven en mijn driehoekjes groeiden stilaan uit tot een mooie lappendeken.

Tijd voor de achterkant.
Ik appliqueerde de vlaggetjes en de maan waarin het vliegtuigje met flockfolie werd aangebracht.

Het quilten kon beginnen.

Gelukkig nam ik al wat foto's voor de bies eraan stond.  De combinatie met onze lavendel en de magnolia van de buren vond ik wel iets hebben !  Het was dan ook even schrikken toen ik de volgende dag constateerde dat de magnolia gesnoeid was ;-).

En dan kwam het tijgertje onderaan er nog bij.  Ook hier maakte ik eerst een proeflapje : ik vergrootte de tekening van het kaartje en legde de print op een lap witte katoen.  Dan stikte ik op de lijnen, hier en daar vooral wat nonchalant om de lijnen van de pentekening weer te geven. Daarna scheurde ik het papier voorzichtig weg en tada !
Bij de definitieve versie legde ik onder de witte lap nog een laagje vlieseline H630 zodat het nadien makkelijk op te strijken was.

In de bies liet ik de kleurtjes gewoon terugkomen voor een speels effect.

Hopla, wég magnolia :-(

Met de driehoekjes die ik te veel had geknipt, maakte ik nog een kussentje.

En tot slot fabriceerde ik een vlaggenlijn met de naam van de kleine spruit.

Lieve Aaron, veel plezier met je dekentje.  Met dit mooie weer kan je er alvast prinsheerlijk op zonnebaden !