De meesten onder jullie herkennen het wel : je begint vol goede moed aan een kussen - om maar iets te noemen - om het maanden later ergens onafgewerkt in een hoekje, een kast of tussen een hoop stofjes terug te vinden. Misschien heeft de kat het al lang in beslag genomen en besef je zelf al niet meer dat het nog die ene finishing touch moet krijgen.
Misschien waren tijdgebrek of futloosheid wel de reden waarom je het zootje aan de kant legde. Ofwel was er - wellicht veel waarschijnlijker - gewoon de goesting om iets nieuws te beginnen. Je hoofd en vooral je pinterestbord puilen uit van de ideeën, toch ?
Enfin, bij mij gaat het wel vaker zo. En ook al zegt een stemmetje in mij 'doe eerst eens verder aan die knuffel, maak die quilt eens af of naai dat keergat nu eindelijk eens dicht …', ik krijg het niet echt afgeleerd. Ik blijf te wispelturig en het volgende stofje vliegt al uit de kast !
En dan op een dag kom je ze weer tegen, die zogenaamde UFO's en begint het weer een beetje te knagen …
Toen ik vorige week op IG bij enkele quilters het logo van de Finish-A-Long zag voorbijkomen, dacht ik dat dit wel de spreekwoordelijke 'schop onder mijn kont' kon zijn.
De bedoeling is een lijstje te maken met projecten die je tussen nu en eind maart wil afwerken. Geen probleem, er liggen er hier wel een aantal - het ene al wat langer dan het andere.
En ja, ik ben niet vies van een uitdagingske. Bovendien kan je zelf bepalen hoe lang je lijstje is en hoef je natuurlijk zelf de druk op je schouders niet te hoog te leggen.
Ik zag al lijstjes met 10 of meer projecten verschijnen, maar daar pas ik toch voor. Een zevental zal volstaan. Ik stel ze graag eventjes voor. En dan zien we later wel wat ervan in huis is gekomen.
1 Kerstquiltje
Vijgen na Pasen, zie ik u denken. Neenee, ik denk gewoon vooruit. Nog nooit zal ik kerstversiering zo vroeg afgewerkt hebben als dit jaar. Dit wordt hét quiltje voor 2016. Tenminste, als ik ze weer niet omtover tot pochekes, zoals hier bijvoorbeeld. Het wordt het ultieme oud-en-nieuw-quiltje. Ik verklaar mij nader. In december vond ik een doos met allerlei kerststofjes-van-weleer. Op één of andere manier wou ik ze nieuw leven in blazen en combineren met recentere rode en groene stofjes.
2 Giraf uit 'Knutselbos op wereldreis' van Inge en Marina.
Een geboortegeschenkje waar ik dringend eens aan verder moet doen. Eigenlijk is het bijna af. Ineenzetten en opvullen en we kunnen weer een baby gelukkig maken.
3 Katje
Dit zou natuurlijk van alles kunnen zijn, maar het wordt een kat. Het lijfje met het gezichtje is ook al af, maar ik kon het zo direct niet vinden voor de foto. Eerlijk gezegd maak ik mij zorgen, maar het komt wel uit. Hoe rapper hoe liever natuurlijk, anders moet ik herbeginnen. Pff.
4 Hartjesquilt.
Dit is Panter haar lievelingsquilt. Steevast gaat ze erop zitten of liggen. Zolang het nog kan, denkt ze waarschijnlijk, want het is er eentje om op te hangen in de slaapkamer boven het bed. Romantisch he ! Nog enkel de bies vastmaken, en hij is af.
5 Katjestweelingkussens
Deze katkussentjes zijn ook bijna af. Ze zijn bedoeld voor de verjaardag van de echtgenoot. Ik had al eens een zwart-witkoppeltje gemaakt en hij vond ze zo mooi dat hij er ook een wou. Morgen is het zover. Nog vullen met fiberfil en keergatjes dichtnaaien. Zo gefixt. En dan kan ik al meteen een projectje aanvinken op mijn lijst :-)
6 Dierenquilt
De vorige projecten zijn peanuts in vergelijk met deze. Mijn quilts zullen het meeste doorzettingsvermogen en discipline vragen. Maar goed, daar doen we 't voor. Ik heb zin om er aan verder te werken. (Maar ik heb ook zoveel zin om aan nieuwe te beginnen …)
7 BrightBirchTrees quilt van Crazymomquilts
Hier ben ik al even mee bezig. De blokken zijn af, maar moeten nog aan elkaar gezet en gequilt worden. Ze lagen al een tijdje onderaan in een wasmand, maar nu heb ik ze er uitgehaald. De batting ligt klaar, alleen moet ik nog eens nadenken over de achterkant van de quilt.
Ziezo, we zijn weer vertrokken voor interessante naai-avonturen. Tot binnenkort !
woensdag 13 januari 2016
dinsdag 12 januari 2016
Zo gevinkt en poezenperikelen
Op pochekes- en knuffelvlak boerde ik goed het voorbije jaar. Op tassenvlak was het iets minder. Toch toverde ik er nog eentje tevoorschijn in december. De combi Vink-Zogeknipt tas van vorig jaar viel bij de collega zo in de smaak, dat ze er graag nog een wilde voor de mama. Ze koos een stofje en ik ging aan de slag.
De tas werd ook deze keer voorzien van een stevige rits en een binnenzakje.
De bloemetjes op het terras doen het nog steeds fantastisch !
Intussen in Poezenland … Groot nieuws ! Pruts blijkt een aanbidder te hebben !
Tompoes heeft zijn oog laten vallen op ons pronte dametje !
Maar ze is niet te vermurwen, hoewel ze haar charmes goed tentoon weet te spreiden.
Maar nee Tompoes, dat zal wel die zwarte van de overkant zijn. Panter is alleen maar verlekkerd op het sneeuwmannetje dat de zoon van onze attente bakker kreeg, om hem op te peppen voor de examens.
Héééééél verlekkerd …
De tas werd ook deze keer voorzien van een stevige rits en een binnenzakje.
De bloemetjes op het terras doen het nog steeds fantastisch !
Intussen in Poezenland … Groot nieuws ! Pruts blijkt een aanbidder te hebben !
Tompoes heeft zijn oog laten vallen op ons pronte dametje !
Maar ze is niet te vermurwen, hoewel ze haar charmes goed tentoon weet te spreiden.
Maar nee Tompoes, dat zal wel die zwarte van de overkant zijn. Panter is alleen maar verlekkerd op het sneeuwmannetje dat de zoon van onze attente bakker kreeg, om hem op te peppen voor de examens.
Héééééél verlekkerd …
En Tompoes ? Die bleef maar bot vangen … Volgende keer meer succes, jongen !
zondag 10 januari 2016
Pochekesparade
In juli maakte ik een 'snoetjes'pocheke (naar het voorbeeld van het 'lolapocheke') voor ons buurmeisje. Ze was het bazinneke van Snoetje die op dat moment al een gezegende leeftijd had bereikt. Het ging niet zo best met het lieve beestje, maar ze spartelde er toch telkens weer door.
In haar jonge jaren maakte ze vaak een ommetje in onze tuin. Daarbij leek ze zich altijd een beetje te haasten, alsof ze toch niet helemaal op haar gemak was. Nu ja, onze tuin is niet zo vaak poezenvrij en ze had het duidelijk niet begrepen op vreemde katten. In haar eigen biotoop verdedigde ze dan ook met veel overtuiging haar territorium.
Naarmate ze ouder werd, zagen we haar minder en minder verschijnen. Zo nu en dan kwam ze eens wat gras knabbelen in onze voortuin. Maar owee, als de deur openging, maakte ze zich altijd als een weerlicht uit de voeten.
Enkel bij haar thuis, in haar eigen vertrouwde omgeving bij haar lieve bazinnetje, liet ze nog wel eens een aaike op haar bol toe. En met plezier demonstreerde ze haar kunstje. Hi-5 ! Hopelijk lukt het om het filmpje te zien (misschien enkel op de computer), maar het is in ieder geval indrukwekkend !
Intussen is ze enkele maanden geleden toch naar de poezenhemel vertrokken.
Hopelijk biedt het pocheke wat troost en een mooie herinnering.
In diezelfde periode maakte ik ook nog een ezeltjespocheke.
Ik had nog wat stof over en wist wel iemand wie ik daar blij mee kon maken ;-)
Op een zonnige oktoberdag - ja, er is nog een en ander ongeblogd gebleven - nam ik het pocheke mee bij de 3 ezelvriendjes die ik passeer als ik naar huis fiets van 't werk.
Ze zijn altijd blij me te zien, vooral als ik wortels bij heb.
Gelukkig zijn ze ook wel te verleiden met het lange gras langs de kant …
Ze keken met veel belangstelling naar het pocheke en gaven een goedkeurende blik.
Voilà, de laatste foto's zijn iets recenter. De kerstperiode hebben we achter de rug, de kalkoen is al lang verteerd en en de meesten hebben de kerstspulletjes al netjes opgeborgen. Wij niet, wij houden een jarenlange traditie in stand, om de kerstboom zeker niet voor de verjaardag van de echtgenoot - half januari - in de doos te stoppen. Eén keer, lieten we hem zelfs staan tot de verjaardag van de jongste zoon - 3 maart. Maar dat was lichtelijk overdreven. Daar doen we niet meer aan mee.
Toch laat ik de kerstsfeer nog even op u los. Zet gerust een jinglebellsmuziekje op, om weer in stemming te komen.
Zoek de pochekes ! Daar ging deze post trouwens over.
Eigenlijk was ik begonnen aan een miniquilt met kerstboompjes. Maar ik zag ook wel andere mogelijkheden, terwijl ik zo bezig was. Drie boompjes naast elkaar, vormden de grootte van een pocheke. Ik ben onmiskenbaar een pochekesmadam.
Ze kregen intussen elk hun eigen eigenaar, die er hun leukste ienimini kerstspulletjes in kwijt kunnen.
Met z'n allen even in de kerstboom. Daar verscheen wel meer ongewoons in dit jaar, vanwege een uitdaginkje van ons aller Brigitte op IG met de keileuke hashtag : 'mindervoordehandliggendekerstversiering'.
Euh ja, de verbeelding sloeg een beetje op hol.
Hopelijk heeft u intussen geen kerstindigestie opgelopen …
Aan jullie allen, van harte een fijn, gezellig, spetterend en creatief 2016 !!
In haar jonge jaren maakte ze vaak een ommetje in onze tuin. Daarbij leek ze zich altijd een beetje te haasten, alsof ze toch niet helemaal op haar gemak was. Nu ja, onze tuin is niet zo vaak poezenvrij en ze had het duidelijk niet begrepen op vreemde katten. In haar eigen biotoop verdedigde ze dan ook met veel overtuiging haar territorium.
Naarmate ze ouder werd, zagen we haar minder en minder verschijnen. Zo nu en dan kwam ze eens wat gras knabbelen in onze voortuin. Maar owee, als de deur openging, maakte ze zich altijd als een weerlicht uit de voeten.
Enkel bij haar thuis, in haar eigen vertrouwde omgeving bij haar lieve bazinnetje, liet ze nog wel eens een aaike op haar bol toe. En met plezier demonstreerde ze haar kunstje. Hi-5 ! Hopelijk lukt het om het filmpje te zien (misschien enkel op de computer), maar het is in ieder geval indrukwekkend !
Intussen is ze enkele maanden geleden toch naar de poezenhemel vertrokken.
Hopelijk biedt het pocheke wat troost en een mooie herinnering.
In diezelfde periode maakte ik ook nog een ezeltjespocheke.
Ik had nog wat stof over en wist wel iemand wie ik daar blij mee kon maken ;-)
Op een zonnige oktoberdag - ja, er is nog een en ander ongeblogd gebleven - nam ik het pocheke mee bij de 3 ezelvriendjes die ik passeer als ik naar huis fiets van 't werk.
Ze zijn altijd blij me te zien, vooral als ik wortels bij heb.
Gelukkig zijn ze ook wel te verleiden met het lange gras langs de kant …
Ze keken met veel belangstelling naar het pocheke en gaven een goedkeurende blik.
Voilà, de laatste foto's zijn iets recenter. De kerstperiode hebben we achter de rug, de kalkoen is al lang verteerd en en de meesten hebben de kerstspulletjes al netjes opgeborgen. Wij niet, wij houden een jarenlange traditie in stand, om de kerstboom zeker niet voor de verjaardag van de echtgenoot - half januari - in de doos te stoppen. Eén keer, lieten we hem zelfs staan tot de verjaardag van de jongste zoon - 3 maart. Maar dat was lichtelijk overdreven. Daar doen we niet meer aan mee.
Toch laat ik de kerstsfeer nog even op u los. Zet gerust een jinglebellsmuziekje op, om weer in stemming te komen.
Zoek de pochekes ! Daar ging deze post trouwens over.
Eigenlijk was ik begonnen aan een miniquilt met kerstboompjes. Maar ik zag ook wel andere mogelijkheden, terwijl ik zo bezig was. Drie boompjes naast elkaar, vormden de grootte van een pocheke. Ik ben onmiskenbaar een pochekesmadam.
Ze kregen intussen elk hun eigen eigenaar, die er hun leukste ienimini kerstspulletjes in kwijt kunnen.
Met z'n allen even in de kerstboom. Daar verscheen wel meer ongewoons in dit jaar, vanwege een uitdaginkje van ons aller Brigitte op IG met de keileuke hashtag : 'mindervoordehandliggendekerstversiering'.
Euh ja, de verbeelding sloeg een beetje op hol.
Hopelijk heeft u intussen geen kerstindigestie opgelopen …
Aan jullie allen, van harte een fijn, gezellig, spetterend en creatief 2016 !!
Abonneren op:
Posts (Atom)