Picknicktoestanden

Het is alsof het gisteren was, maar intussen toch al bijna 2 weken geleden : de fantastische picknick op de Zandberg in Tessenderlo.
Nu wou het juist lukken dat ik sinds half april begonnen was aan een nieuwe quilt.  Als ik mij wat haastte, kon die perfect dienen als picknickdeken.  Yes, het lukte op de valreep !

Bij mijn vorige exemplaar liet de afwerking zowat een jaartje op zich wachten.  Dat kon ik mij nu natuurlijk niet permitteren.  Dus : gaan gaan gaan !

De voorbereidende werken verliepen vlotjes.  Oef !  Al vrij vlug kon ik beginnen met het schikken van de vierkantjes en een mooi patroon samenstellen.

De inspiratie voor dit patroon vond ik hier.

Uiteindelijk bleek hij wat klein uit te vallen en gaf ik Mandarien zijn zin.

Het quilten verliep een beetje anders dan mijn vorige.  Ik voorzag elk blok van een fiberfill achterkant en quiltte blok per blok.  Daarna naaide ik alle reeds gequilte blokken aan elkaar.  Die tip kreeg ik van Brigitte.  Het voordeel is dat je niet dat hele deken telkens door de arm van de machine moet proppen om te quilten.  Althans niet zo veel, want op het einde wanneer alles aan elkaar is genaaid, quilt ik wel nog een gedeelte door de 3 lagen.

En dan was het tijd voor de bies.  Aangezien ik met 4 kleurschakeringen werkte, besloot ik de rand dan ook te maken in deze 4 kleuren.  We waren op dat moment ongeveer een weekje voor de picknick.  De achterkant werd met de hand vastgezet, dus dat duurde wel effe.  Zou ik de deadline halen ?

Even dacht ik nog dat ik het niet ging halen, maar kijk, het kwam in orde.  Ondanks de hulp van Pruts.

Als een volleerde regisseuse koos ze de ideale plaats voor de fotoshoot.

We nodigden wat vriendjes uit en zorgden voor gezonde en verfrissende hapjes.

Pruts wou eerst nog wat verstoppertje spelen.  Rara, vind je haar ?

Daarvoor dienen picknickdekens toch ? Of niet soms ?

Dan de hapjes inspecteren.

 Mmm, wat doet er nu meer deugd dan een heerlijk stukje watermeloen op zo'n snikhete dag ?