Een magische wereld

Van paard naar eenhoorn, het scheelt maar één hoorn, zou je denken.  En toch is het een wereld van verschil.  Een magische nog wel !  Een wereld die je doet wegdromen en waar alles mogelijk is …
Zo moet mijn collega gedacht hebben … Ze houdt enorm van paarden en daarom was ik ook niet zo verwonderd een eenhoorn op het geboortekaartje van haar flinke dochter te bespeuren.
Mmm, nu zijn geboortekaartjes wel vaker een inspiratiebron voor een nieuwe quilt.
Wat gegoogel en gepinterest later, werd ik zowat instant verliefd op de prachtige Magic Parade stof van Michael Miller, waarin lieve eenhoorns en schattige draken de hoofdrol spelen.

Er pasten nog 2 andere unicornstofjes bij die mooi aansloten bij de roze en muntgroene tinten van de doopsuikerversiering.

Ik koos een aantal stofjes uit in dit kleurenpalet en voegde er nog 'a touch of gold' aan toe.   Het patroon voor deze magic quilt vond ik hier.   We waren vertrokken …

Jeuh, ik kon nog net 2 slabbetjes uit de rest van de stof krijgen ! Als we nu niet in eenhoorns geloven, weet ik het niet.

Moeten er nog kleurtjes zijn ?

Hij is al een tijdje af, deze kleurrijke HST-quilt en ik moest al even teruggaan in mijn fotoarchieven om te weten wanneer ik het startschot gaf.  Voor de niet-ingewijden : HST staat voor half square triangles.  Driehoekjes van halve vierkanten dus.
Het moet ergens december 2016 geweest zijn dat de eerste vierkantjes het levenslicht zagen.
Een heerlijk project, geïnspireerd op de 'Postcard from Sweden'-quilt en ideaal om restjes te verwerken, en die heb ik intussen met hopen ;-)

Zelfs met de bijgeknipte hoekjes wisten we creatief om te springen.

Hoewel er altijd zijn die roet in het eten komen gooien. Een beetje jaloers misschien ?

En dan een grote mond opzetten : "Ik heb niets gedaaaaaan !".

In oktober haalde ik de finish.  Altijd weer spannend als de 'top' af is en de quilt- en bindingfase aanbreekt.

Aan supporters nooit gebrek.

Gelukkig waren er in oktober nog wat mooie dagen om foto's te nemen.  Daar kunnen we nu alleen maar van dromen.  Hopelijk komt de lente er weer gauw aan !

Het HST-thema liet ik terugkomen in de achterkant.

Dat het dekentje hier heel erg geliefd is bij de poezenpopulatie, zal u allicht niet verbazen.

Intussen wordt er weer hard gewerkt om de laatste hand te leggen aan enkele bijna-af-projecten.  Wordt vervolgd dus …

Butterfly

Soms is er niet veel nodig om je nog eens te smijten in een nieuw project én om het dan ook nog eens binnen een redelijke termijn af te werken. Vooral met dat laatste - sommigen kennen mij al een beetje - wil het wel eens fout gaan.  Enig uitstelgedrag is mij soms niet vreemd.  Maar er wordt aan gewerkt ;-)
Deze keer moest het gewoon goed aflopen.  Terwijl ik ijverig één van mijn 4 (of waren het er 5) lopende projecten aan 't quilten was, plofte er een geboortekaartje in de brievenbus.  Leuk ! Kleine Norah kwam het leven van een lieve collega binnengefladderd.  U raadt het al : het vlinderthema trok mijn aandacht en liet mij niet meer los.

Ik schuimde Pinterest even af en zocht wat ik vond : een leuke 'butterflyblock' bij deze dame.

Na een proefversie, kon ik aan de slag. De babyborrel was gisteren, dus had ik een klein maandje om mijn quilt af te werken.  Een strak plan werd opgesteld om, tussen de andere drukke activiteiten door, achter de naaimachine te kruipen.

Het geluk was al aan mijn zijde wat de stofjes betreft.  Toevallig had ik begin deze zomer enkele leuke Tildastofjes gekocht in rozerode, zachtgroene en vrolijke aquatinten.  Ik combineerde ze met nog enkele andere stofjes uit mijn voorraad.

De achterkant voorzag ik van een pittig rood bloemenstofje van Liberty.  Het licht- en donkerroze thema van de kleine blokken aan de voorkant liet ik tussen het bloementapijt terugkomen.

Vorig week zette ik de eindsprint in met het aannaaien van de bies, een klus waar ik niet graag last minute aan begin.  Ik kon mijn tijd nemen om alles mooi met de hand vast te zetten en behaalde zelfs hier nog een absoluut record.  Ik klokte af op drie dagen (voor de bies welteverstaan).  Tadaa !

Schattige Norah zal zalig kunnen wegdromen of heerlijk stoeien tussen de vlindertjes.

Aangezien ik nog wat restjes over had, kon een vlaggenlijn met haar naam ook niet ontbreken, toch ?

Veel plezier, kleine Norah ! Fladder er maar vrolijk op los !

Een productieve zomer

Toen ik in januari vrolijk mijn laatste afgewerkte quilts toonde, was ik vast van plan met een iets grotere regelmaat op de blog te verschijnen.  Voorwaarde was wel dat ik pas iets ging tonen, als het volledig afgewerkt was.
En daar wringt nu juist het schoentje. Niet dat er niet meer genaaid of gequilt werd ten huize Mandarien.  Ondanks de drukte van het voorbije jaar, dook ik geregeld in de lappenmand en achter de machine. Ik was nog niet aan de helft van de ene quilt of ik begon al aan een andere.  Oh foei ! Geregeld sprak ik mezelf streng toe, maar het plezier van een top te maken is blijkbaar groter dan het quilten en afwerken zelf.

Problema numero dos : ik geraakte niet meer op 'blogger'.  Dat lost zichzelf wel op, dacht ik.  De volgende keer lukt het vast weer.  Niet panikeren …  Ik kon ook nergens meer als Mandarien reageren …  Ik liet het maar aanmodderen.  Veel te veel ander werk en vaak doodmoe en daardoor verdween ook de zin in het bloggen.  En bovendien, eerst die quilts eens afwerken vooraleer ik er mij aanzet.

Tot er vandaag iemand op bezoek kwam die ook graag een blog zou beginnen.  Ik ging eens wat uitleg geven aan de hand van mijn eigen blog.  Maar het probleem was natuurlijk nog niet verholpen. Wanneer ik op 'dashboard' klikte, vroeg blogger steeds maar om een nieuwe blog te beginnen. :-(
Dat was niet echt de bedoeling.
Enfin, niets lukte, we zijn er dan maar mee gestopt.

Tot ik me zonet voornam om het probleem eindelijk eens bij de wortel aan te pakken en op zoek te gaan naar de oorzaak.  Het duurde eventjes, maar ik blijk 2 e-mailadressen te hebben die ergens met google verbonden zijn.  Ik moest mij dus gewoon bij de ene afmelden om mij met de andere weer aan te melden.  Problem solved.

Dat had u natuurlijk al lang door, anders had u nooit dit bericht gelezen.
Voor de quilts zal ik u nog even op uw honger moeten laten. Daar wordt volop aan gewerkt !

Ik zal eerst nog wat over de moestuin zeveren.  Mandarien luistert mee vanuit het zithoekje ernaast.

Na de intense voorbereidingen, die voornamelijk door de hubby werden getroffen, begon alles hier vanaf eind juni te groeien en bloeien.

De bessen bekenden al heel vlug kleur. We maakten er dapper confituur en lekkere desserts van.

Eén enkele appel bloeide wonderwel aan één van de boompjes, om er alweer even snel af te vallen als hij gekomen was.  Jammer ! Hopelijk doen ze het volgend jaar beter.

Even later schoten de courgettes als paddenstoelen uit de grond.  Ik kan er geen meer zien.  De komkommers moesten niet onderdoen.  Tomaten, bonen en aubergines deden keurig wat er van hen werd gevraagd.   We draaiden ze in de soep, in slaatjes en in heerlijke ratatouilles.  Wat we niet opkregen, stoomden we klaar voor de diepvries en krijgen we deze winter wel achter de kiezen.

Altijd hadden we gezelschap als we aan de pluk waren.

Mandarien speelde voor hangjongere.

Een en ander is nog niet volgroeid : de pompoenen zijn er bijna, maar de paprika's en sommige tomaten moeten nog een kleurtje krijgen en de vijgen wachten hopelijk niet tot na Pasen.

Hoe dan ook, ik heb nog altijd een boontje voor u !

En omdat u zo aandringt en om uw nieuwsgierigheid te bevredigen : een kleine sneak peek van de  cuties waar ik het in het begin over had.  Wordt vervolgd.  Als ze ooit af geraken.

Quiltvrolijkheid

Vooreerst mijn allerbeste wensen voor een fijn, gezond en gelukkig jaar vol creatieve uitspattingen en gezelligheid !

Dit stapeltje zachtheid ligt al een tijdje klaar maar van bloggen kwam er de afgelopen maanden echter niets meer in huis. Druk druk druk, geen tijd, geen zin …  ooit, zou ik …  Ik bleef het maar uitstellen.

Aan goedevoornemenslijstjes, doet mijn faalangstige ik normaal gezien niet echt mee, maar dit jaar maak ik toch graag een uitzondering.  En zie, het loont, hier ben ik nog eens ;-)

Na de 'driehoekjesquilt' voor neefje Aaron, dook ik meermaals in de lappenmand om met mijn restjes aan de slag te gaan. Ik liet me op quiltgebied dus nogal behoorlijk gaan. 

Vooreerst groeide er een 'beestjesquilt'.  Het patroon haalde ik van SewCraftyJess en de uitleg vind je bij moda bakeshop.  Op haar blog vind je trouwens nog veel meer leuke patronen.  De moeite om er eens rond te kijken.

De beestjes kunnen een fiets nemen om een toertje te doen op hun 'jungle pad'.

Ik maakte de quilt iets groter door twee rijen toe te voegen.

Dus nee, ik zat niet stil.  Intussen was ik al aan een tweede quilt begonnen, een log cabin in een rijk kleurenpalet, enkel met effen stofjes.  

Altijd handig als iemand de draadspanning zo tussendoor eens controleert.

Tadaaah !

Driemaal is scheepsrecht, al ga ik de volgende keer niet meer wachten tot ik er weer drie af heb.

Dit patroon haalde ik uit een Engels quilttijdschrift van twee jaar geleden.  Ik zag er onmiddellijk in gedachten mijn vrolijke rode, blauwe en groene bloemenstofjes bij en de gebogen vormen waren ineens een nieuwe uitdaging.   Mijn buurjongen maakte de malletjes met zijn 3D-printer. Z-A-L-I-G !  Ik kon zo met mijn rolmes langs de mal snijden.  Geen schaar nodig !  Quick and easy.

Ook hier zie je dat ik niet te houden was.  Die twee andere waren nog lang niet af :-)

De kleuren en motieven komen intussen nogal traditiegetrouw in de biezen terug.

Verlang je ook al niet weer een beetje naar de zomer ?

Haha, die Wittekop toch, altijd in voor een grapje !  

Had hij het volgende gezien, hij kwam alvast niet meer bij.  Het gebeurde toen ik raprap op een proeflapje het effect van een zigzag uitprobeerde voor de bies. Oeps, er zat nog een speld aan de onderkant.

Maar eerst nog wat verder quilten.

'Rust ook maar effe hoor', zeiden ze nog. 'Wij testen de zachtheid alvast even uit'.
Geen kat die daar aan twijfelt, maar toch, je kan maar beter op zeker spelen.

Ook deze raakte gereed voor een fotoshoot.

In tegenstelling tot de vorige keren, naaide ik bij alledrie de bies met de machine vast.  Niet mis, het gaat wel, maar ik zou het bij de volgende quilts niet meer doen.  Ik vind het nog altijd het mooist als de bies met de hand is vastgenaaid achteraan.  Het gaat natuurlijk 20 keer sneller met de machine …

Ziezo, nog allemaal eens op een hoopje.  

En nu is het vol spanning wachten op de volgende 2 quilts die in de maak zijn.

Fijne week !